زمان بندی تولید کارگاهی در حالت پویا با هدف بهینه سازی معیار فاصله از موعد تحویل (e/t)

فلسفه jit (تولید به هنگام) در نظر محققان و برنامه ریزان اجرایی اهمیت روزافزونی دارد. معیار e/t در زمان بندی تولید، در واقع دستیابی به jit را در محیط های تولید انبوه با هدف حداقل سازی مجموع فاصله زمانی بین زمان های تکمیل محصولات و موعد تحویل آنها پی می گیرد. یکی از پیچیده ترین مسایل زمان بندی ، زمان بندی تولید کارگاهی (jobshop) است. در این پایان نامه به مسیله زمان بندی تولید کارگاهی با هدف بهینه سازی معیار e/t می پردازیم. ما در این پایان نامه به بررسی محیط پویا (dynamic) می پردازیم ؛ به طوری که ورود تمام سفارشات در لحظه صفر نمی باشد و در حین تولید سفارشات جدیدی فرا می رسند. برای برخورد با این مسیله در زمان ورود هر انباشته ابتدا با مقایسه سود از دست رفته و هزینه کمبود با هزینه های ناشی از افزایش دیرکرد سفارشات، تصمیم به پذیرش یا رد این انباشته می شود. در صورتی که سفارش جدید پذیرفته شود، نیاز به زمان بندی مجدد (rescheduling) است. این زمان بندی جدید نیز هر بار با هدف حداقل کردن هزینه های ناشی از تاخیر در تحویل یا تکمیل زودتر از موعد سفارشات انجام می شود. برای جلوگیری از ایجاد آشفتگی و بی نظمی ، فرض می کنیم پردازش انباشته ای که در حال حاضر در حال پردازش است قابل توقف نیست(مسیله non-preemption است). با توجه به طبیعت np-hard شدید این مسیله، روش های فراابتکاری ژنتیک به صورت ترکیبی با الگوریتم شبیه سازی تبرید برای این مسیله توسعه داده شده و کارایی آن توسط مثال های عددی بررسی شده است.